#Tibet, de 3e poolkap van onze aarde

Je hebt Arctica, Antarctica en je hebt Tibet.

De 3e pool van de wereld. Met alles wat bij polen hoort, zoals een bijzondere ijskap, poolklimaat, heel eigen dieren, bijzondere planten, heel bijzondere bergen en in dit specifieke geval ook heel bijzondere mensen met hun heel bijzondere cultuur en hun Dalai Lama.

Tibet, onze nooit-bereikte reisbestemming

Ooit waren we met ons tweeën op reis, begin juli dit jaar exact 25 jaar geleden. Treinend met allerlei tussenstops in 10 weken door Rusland, door Mongolië, door China, en de bedoeling was via Tibet naar Nepal, de Himalayas af te dalen.

Per bus dan wel omhoog naar Tibet (er was nog geen spoorlijn naar Lhasa), een rugzaktocht naar een klooster, ver weg van Lhasa, halverwege tussen die hoofdstad en de grens. En de verbinding naar Nepal gaat hoog over de Himalayas heen, dus dat traject per terreinwagen.

China haalden we, zeker, via het prachtige (Buiten-, niet het Chinese Binnen-) Mongolië, waar we het jaarlijkse Naadamfestival toevallig meemaakten nabij de hoofdstad Ulan Batar.

Daarna genoten we in het China van achter de Muur, van het overvloedige Chinese eten, van de weinige culturele Highlights die er na de Culturele Revolutie nog te zien zijn, van het per trein reizen door landschap, van de individuele Chinezen van allerlei ‘soort’.

We vervloekten wel de Chinezen ook. Zodra ze een uniform aan hadden of één streep of meer strepen op een mouw gespeld hadden, werden het ‘aparatsjik’, systeemmensen, de Partij.

Want die Chinezen met strepen verhinderden nogal eens dat we überhaupt konden doorreizen, hielden je in de gaten als een jonge Chinees z’n English wilde Practisen met jou, ‘s avonds op het Plein van de Hemelse Vrede in Bejing of achteraf in de slums.

En van die Chinezen met strepen op de mouw had je er heel veel. Niet alleen in absolute zin, want de steden zijn daar altijd snel miljoenensteden, maar ook relatief. We hadden de indruk dat wel een op de drie Chinezen strepen op de mouw hadden, heel trots daarop en op één of andere manier de Partij vertegenwoordigden. Zo deden ze wel, ook als ze de opper-veger van een groepje straatvegers waren.

In Lanzhou, in wezen het meest Westelijke deel aan het eind van het echte China, waar de duizenden kilometers lange Muur ophoudt te bestaan, en op de splitsing richting Xinjang (Turkstalig van oorsprong, Centraal-Aziatisch) en Tibet, hielden dat soort Chinezen ons met alle macht tegen dóór te reizen naar Tibet. Voor ons ging de lol er af toen. Zelfs toen we kans hadden om met een Nederlandse groep toeristen in een gehuurd busje die driedaagse tocht naar Lhasa, de hoofdstad van Tibet, te kunnen aanvaarden, reisden we niet verder. Die Nederlanders waren maar net in China en zongen in de trein Tulpen uit Amsterdam enzo, terwijl wij al een flink aantal weken ons hadden ondergedompeld inmiddels in andere culturen. DE kans om naar Tibet te komen lieten zo we lopen, omwille van de kwaliteit van ons reizen.

Kortom: Tibet werd ‘m niet die zomer voor ons.

En ook niet voor het, in de grote rugzakken meegebrachte, tentje en kampeeruitrusting, die we gedacht hadden voor de hooggebergte-tour achter Lhasa, te voet ja, de bergen in. De moeilijk bemachtigde, militaire kaarten van Tibet voor de tour bleven waar ze waren, in de rugzak.

Ennn …. ook niet voor de ansichtkaarten van de Dalai Lama, die we met gevaar voor eigen vrije doorreis hadden verstopt in de bagage, om aan Tibettanen te kunnen geven. Een opsluiting in een Chinese gevangenis riskerend.

Sindsdien en ook al daarvoor had en heeft Tibet en het lot van Tibettanen een speciaal plekje bij ons. Eerder dit jaar gaf ik al aan meer aandacht aan Tibet te willen besteden via de website. Nu is een goed moment.

Want #China zit niet stil. In die 25 jaren die achter onze reis naar Niet-Tibet liggen, is de miljoenen-immigratie van Chinezen Tibet in doorgegaan, waar Tibettanen langzaamaan ‘outnumbered’ raken in hun eigen land.

Dat is al eeuwenlang DE methode van China om gebieden onomkeerbaar te confisqueren. Bezetten met burger-Chinezen, verleid met premies en strepen voor op hun mouwen, naar verre oorden te vertrekken vanuit overbevolkte steden in het Oosten. Denk aan Xinjang, het Turkstalige deel van wat nu China heet, in Centraal-Azië. Iedere autochtoon daar, die zich zo opstelt, is een ‘moslim-terrorist’ in de Chinese propaganda in binnen- en buitenland. Iedere Chinees die zulke ‘terroristen’ aanbrengt, is een vaderlandslievende burger en krijgt ongetwijfeld veel eer en wederom een streep erbij op zijn mouw. En Hongkong, in onze tijd nog Britse kroonkolonie, is een zelfde lot beschoren, terwijl de inwoners hard werken om onder het Chinese juk uit te blijven.

Nu is Tibet niet alleen al sinds begin jaren vijftig bezet door China, ingelijfd en van Chinezen overspoeld, hun leider de Dalai Lama gevlucht naar Noord-India.

Ook de bergen, rivieren, natuur (naast de eigen cultuur) moeten het ontgelden. Tibettanen ‘vechten’ (geweldloos!) niet alleen meer om hun eigen land terug te krijgen, maar ook om het geweld tegen bergen en natuur te stoppen.

Laten we zien ze te helpen, vanaf hier, ver weg, ja, dat wel. Maar toch.

Kijk voor een juist beeld van de situatie maar eens op de volgende websites:

Tibet Support Group (hoofdkwartier Europa in Amsterdam)

En Save Tibet

Tibet bedreiging natuur en land, gedwongen deportatie Tibettanen

NRC artikel Tibet stand 2015 wat China ons wil doen geloven over Tibet

Filmfestival Himalaya Tibet (in NL)

Voor veel meer gerelateerde zaken over Tibet, de regering-in-ballingschap, maar ook reizen, zie de Startpagina

Okay, voor toch meer fakenews, cq propaganda van het China-georienteerde en -gedomineerde centrale gezag van het Tibet van nu, om je een eigen beeld te vormen, kijk dan ook hier: het UN-bureau vanChina pagina Tibet-issues

1

Gerelateerde Afbeeldingen:

Fijn dat je me schrijft!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.